Η οικονομία του Οινοχωρίου

της Τζούλης Κωνσταντινοπούλου

Η οικονομία του όμορφου χωριού μας ήταν κλειστή και εφευρετική.  Κάθε οικογένεια μεριμνούσε η ίδια για τις ανάγκες της χρονιάς.  Ως μέσο συναλλαγής, τα χρήματα σπάνιζαν.  Τα διέθεταν κυρίως οι εργάτες, οι κτηνοτρόφοι και οι εποχιακοί γαλατάδες που «ξενιτεύονταν»; στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.  Οι Οινοχωρίτες κατέφευγαν,συνήθως
σε αντιπραγματισμό: οι πατάτες και τα φασόλια της ντόπιας παραγωγής ανταλλάσσονταν με λάδι, ελιές,  άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Κυρίως «σιταροχώρι», το χωριό γεννούσε, με αφθονία, καλαμπόκι, πατάτες, φασόλια . Το εμπόρευμα του κάθε νοικοκυριό το φόρτωνε για μεταφορά στα μουλάρια, προς πώληση στην Αμφισσα. Υπήρχε όμως και το κυνήγι λαγών και κουναβιών που αύξανε το οικογενειακό εισόδημα,μιας που τα τελευταία πωλούνταν για το δέρμα τους στα βυρσοδεψεία της Άμφισσας,τα φημισμένα στη περιοχή ταμπακάδικα.
Στη μικρή αυτή κοινωνία, ο καθένας είχε τη δική του ειδικότητα για να συνδράμει στο κοινό όφελος μα και να ξεχωρίσει.  Αλλοι ήσαν:
-γαλατάδες·περίφημοι οι Ρουμελιώτες γαλατάδες που μοίραζαν το γάλα στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης,ως τη δεκαετία του ‘70,οπότε έκανε την εμφάνισή της η ΕΒΓΑ.  Οι τσοπάνηδες, για να ξεχειμωνιάσουν, κατέβαζαν τα πρόβατα με το τρένο από το Μπράλλο στην Αθήνα και επέστρεφαν με το γλυκό καιρό.  Στη πόλη εμπορεύονταν το γάλα και το κρέας,  στηρίζοντας δυναμικά την οικονομία του τόπου τους.
-χτίστες,
-σιδεράδες,
-ραφτάδες και καποτάδες που έραβαν κατ´οίκον και είχαν τη τύχη να απολαμβάνουν τα κεράσματα του πελάτη,
-μπακάληδες με πλούσιο και ετερόκλητο εμπόρευμα: από τσιρότα ως μακαρόνια, μπογιές και νήματα·ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους,
-η έμπειρη μαμή που φρόντιζε το βράσιμο των ρούχων και προσέφερε τη πολύτιμή της εμπειρία, ως γηραιότερη,στο χαρμόσυνο γεγονός.  Σε αυτό το τομέα, έγραψαν ιστορία οι αξέχαστες γερό Μάινα και αργότερα η Μυγδάλω.
Ο γιατρός ερχόταν από τα Καστέλλια, τη Παύλιανη η το Παλαιοχώρι.  Συχνά, και οι δάσκαλοι, όπως ο Γεώργιος Μακρής, από τα Καστέλλια, που προσέφερε πολύτιμες γνώσεις και άγγιξε τις καρδιές των μαθητών.
Λιτή και απέριττη η ζωή στο παρελθόν, με δυσκολίες μα και πολλές χαρές!
 
Πηγή: αναμνήσεις του στρατηγού Ιωάννη Σταύρου Παπαπαναγιώτου και παλαιά κείμενα από την εφημερίδα του Οινοχωρίου.